جدول جو
جدول جو

معنی حسین حاسبی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین حاسبی
(حُ سَ نِسِ)
ابن علی بن حسین بن حمدان حاسبی مکنی به ابوعبدالله و ملقب به زین الدین منجم است و در احکام آن تألیفاتی دارد و در 340 هجری قمری / 951 میلادی درگذشت. (کشف الظنون) (معجم المؤلفین). رجوع به حاسبی شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ سِ)
ابن محمد بن عبدالواحد بن الونی بغدادی ضریر فرضی مکنی به ابوعبدالله حاسب. درگذشته در بغداد در 4 ذیحجه 450 هجری قمری 1085/ میلادی او راست: الکافی در الفرائض. (معجم المؤلفین از سیرالنبلاء ج 11 ص 170) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 105) (وفیات الاعیان ج 1 ص 183) (انساب سمعانی 586) (هدیه العارفین ج 1 ص 310)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَ)
ابن رستم رومی. از قضاه مدینه بود و در بازگشت به مصر در 1023 هجری قمری درگذشت. او راست: ’التجوید الصحیح’ و جز آن. (معجم المؤلفین از کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 321)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ ءِ)
ابن محسن بن مرتضی بن محمد بن علی حسینی حائری شاعر. تذکرهٔ شعرا دارد. وی در 1246 هجری قمری / 1830م. متولد و در 1319 هجری قمری / 1901 میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ج 27 ص 126)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ رِ)
ابن عبدالصمد بن محمد بن علی بن حسین بن محمد بن صالح عاملی جباعی همدانی ملقب به عزالدین. وی پدر شیخ بهائی است و در علوم زمان دست داشت. وی در اول محرم 918 هجری قمری 1512/ میلادی در جبع متولد شد و به اصفهان مهاجرت کرد و در قزوین پایتخت صفوی سکونت گزید و در سفر بحرین در قریۀ مصلی در بحرین در 8 ربیع الاول 984 هجری قمری 1576 میلادی درگذشت و همانجا مدفون شد. مؤلفات بسیار دارد. (ایضاح المکنون) (تنقیح المقال ممقانی) (معجم المؤلفین) (تاریخ آداب اللغه جرجی زیدان) (اعیان الشیعه) (ذریعه)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ سِ)
ابن علی بن حسین بن حماد لیثی فقیه مورخ شاعر. او راست: قصایدی در مدح امامان دوازده گانه و قوت الارواح و اجازه ای بتاریخ شوال 757 هجری قمری و جز آن. (ذریعه ج 4ص 475) (اعیان الشیعه ج 26 ص 441) (معجم المؤلفین)
ابن عبیدالله بن ابراهیم مکنی به ابوعبدالله فقیه محدث و در 368 هجری قمری 979/ میلادی زنده بوده است. (اعیان الشیعه ج 26 ص 36) (معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا
(لِ)
حسین بن علی بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب. از سادات بزرگوار و دلاور است. وی نزد مهدی عباسی آمد و مهدی چهل هزار دینار به او بخشید، ولی طالبی همه آن مبلغ را در بغداد و کوفه به مردم بذل و بخشش کرد. آنگاه از هادی رفتاری دید که مایۀ خشم او شد و از این رو به مخالفت با وی برخاست و در مدینه خروج کرد ومردم درباره اینکه کتاب و سنت مخصوص مرتضی از خاندان محمد است با او بیعت بستند، هادی در نتیجۀ این قیام تنی چند از سرداران لشکر خویش را بکشتن او مأمور کرد و آنان با وی جنگیدند و وی را به قتل رسانیدند (169 هجری قمری) و سر او را نزد هادی بردند، ولی هادی محزون و متأسف گردید. (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 253)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَ لَ)
ابن عمر بن حسن بن عمر بن حبیب حلبی ملقب به شرف الدین در جمادی دوم 712 هجری قمری / 1312 میلادی متولد و در حلب 777 هجری قمری / 1376 میلادی درگذشت. او راست: ’الفهرست’ و ’المشیخه’. (معجم المؤلفین از شذرات الذهب ج 6 ص 351)
ابن حبیب ملقب به بدرالدین. درگذشتۀ779 هجری قمری او راست: فصول الربیع. (کشف الظنون)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حُ)
ابن محمد کمور، ریاضی دان و داستان سرا بود. در قاهره مدرس مدرسه هندسه بود وتألیفاتی در ریاضی داشت و در 1303 هجری قمری درگذشت. (معجم المطبوعات) (اعلام زرکلی) (معجم المؤلفین)
ابن محمد بن عبدالله علوی حسنی مکنی به ابوعلی. کتابی در ترجمه احوال پدرش سلطان محمد دارد. و به سال 1213 هجری قمری / 1798 میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از دلیل مؤرخ المغرب)
ابن خلیل الکریدی حنفی مدرس. در قندیه به سال 1218 هجری قمری درگذشت. او راست: حاشیۀ سراجیه و ’اشراط الساعه’ و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 332)
لغت نامه دهخدا